عوارض ارضا شدن در زمان پریودی بدون دخول
ارضای جنسی بدون دخول در دوران قاعدگی یا پریود یکی از موضوعاتی است که هم در حوزه پزشکی و هم از منظر اجتماعی و روانی مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از زوجها در این دوران بهدنبال برقراری نوعی رابطهی جنسی بدون دخول هستند تا هم از نزدیکی فیزیکی بهرهمند شوند و هم به ملاحظات بهداشتی یا اعتقادی پایبند بمانند. اما سوال مهم این است: آیا ارضا شدن در زمان پریودی حتی بدون دخول، میتواند عوارضی برای زنان به همراه داشته باشد؟ در این مقاله بهطور کامل به بررسی عوارض ارضا شدن در زمان قاعدگی بدون دخول میپردازیم.
تغییرات هورمونی و تأثیر بر سیستم عصبی
در دوران قاعدگی، سطح هورمونهای زنانه مانند استروژن و پروژسترون بهطور طبیعی کاهش مییابد. این کاهش هورمونی میتواند باعث بروز نوسانات خلقی، تحریکپذیری، خستگی، و گاهی سردرد شود. تحریک جنسی در این دوره و رسیدن به ارگاسم، میتواند بهطور موقت باعث ترشح هورمونهایی مانند اندورفین شود که نقش مسکن طبیعی دارند. اما در برخی زنان، تحریک شدید یا ارگاسم میتواند باعث برهم خوردن بیشتر تعادل هورمونی شود.
نتیجهی چنین تغییراتی ممکن است احساس خستگی بیشتر، ضعف عمومی یا حتی تشدید دردهای پریودی باشد. البته این اثرات در افراد مختلف متفاوت است، اما در برخی زنان، تحریک جنسی و ارگاسم در زمان پریودی، حتی بدون دخول، باعث احساس ناراحتی جسمی یا نوسانات احساسی میشود.
افزایش انقباضات رحمی و شدت یافتن خونریزی
ارگاسم با انقباضات ریتمیک در ناحیهی لگن و رحم همراه است. در دوران قاعدگی که دیوارهی رحم در حال ریزش است، این انقباضات ممکن است شدت بیشتری پیدا کند. در نتیجه، برخی زنان پس از رسیدن به ارگاسم، افزایش قابل توجهی در میزان خونریزی یا درد شکمی تجربه میکنند.
همچنین در بعضی موارد، ارگاسم میتواند باعث آزاد شدن لختههای خونی یا تشدید گرفتگیهای رحمی شود. اگرچه برخی زنان گزارش میدهند که پس از ارگاسم، درد قاعدگی کاهش مییابد، اما گروهی دیگر تجربهی مخالف دارند و پس از تحریک جنسی، درد و ناراحتیشان بیشتر میشود.
احتمال افزایش خطر عفونت
در زمان قاعدگی، دهانهی رحم کمی بازتر از حالت معمول است و محیط واژن نیز به دلیل حضور خون، از نظر pH و شرایط باکتریایی تغییر میکند. اگرچه در ارضای جنسی بدون دخول احتمال انتقال مستقیم باکتریها یا ویروسها کمتر است، اما تحریک خارجی، تماس با دست یا دهان، یا حتی وسایل جنسی آلوده میتواند ریسک عفونت را افزایش دهد.
احتمال ابتلا به عفونتهای باکتریایی، قارچی یا حتی عفونت لگنی در این دوران به دلیل باز بودن دهانه رحم و تضعیف نسبی سیستم ایمنی در برخی زنان، بیشتر است. رعایت بهداشت فردی و شستشوی مناسب قبل و بعد از رابطه جنسی بسیار مهم است، حتی اگر دخولی در کار نباشد.
تأثیر روانی و احساس گناه
برای بسیاری از زنان، رابطهی جنسی در دوران پریود همراه با احساس خجالت، ناپاکی یا گناه است؛ مخصوصاً در فرهنگهایی که نگاه منفی به این موضوع دارند. حتی اگر دخول صورت نگیرد، تجربهی جنسی در این دوران ممکن است در برخی افراد باعث تعارضات روانی، اضطراب یا احساس نارضایتی از خود شود.
تجربههای ذهنی منفی میتواند باعث کاهش رضایت از رابطه، بروز افسردگی خفیف یا ایجاد تنش در رابطهی عاطفی با شریک جنسی شود. بنابراین سلامت روان در این زمینه بسیار مهم است و زوجها باید در فضایی امن، با درک متقابل و بدون فشار روحی وارد چنین روابطی شوند.
افزایش تحریکپذیری فیزیولوژیک و حساسیت بیش از حد
در زمان پریودی، برخی زنان دچار حساسیت شدید در ناحیه واژن، کلیتوریس و شکم میشوند. این حساسیت ممکن است باعث شود که تحریک جنسی بهجای لذت، درد یا سوزش ایجاد کند. همچنین در بعضی افراد، لمس یا فشار بیش از حد در این نواحی میتواند باعث آسیب جزئی یا سوزش پس از رابطه شود.
این موضوع بهویژه در افرادی که از تامپون، نوار بهداشتی یا کاپ قاعدگی استفاده میکنند، اهمیت بیشتری دارد. تحریک ناحیه در زمانی که بافتهای آن حساس و متورم هستند، میتواند آسیبهای میکروسکوپی و التهاب موضعی ایجاد کند.
تاثیر بر کیفیت رابطه جنسی در بلندمدت
اگر رابطهی جنسی در دوران قاعدگی بدون شناخت کافی از شرایط فیزیکی و روانی زن انجام شود، ممکن است در بلندمدت تأثیر منفی بر کیفیت رابطه جنسی بگذارد. اگر زن در این دوران احساس ناراحتی، درد یا اضطراب داشته باشد، ممکن است در دفعات بعدی نیز دچار ترس یا بیمیلی نسبت به روابط جنسی شود.
بنابراین گفتوگو و هماهنگی میان زوجین دربارهی احساسات و نیازها در این دوران بسیار حیاتی است. رابطهی سالم باید مبتنی بر رضایت دوطرفه و احترام به وضعیت فیزیکی و روحی یکدیگر باشد.
آیا همیشه ارضا شدن در دوران پریود مضر است؟
پاسخ به این سوال قطعی نیست. برخی زنان تجربهی مثبتی از ارضا شدن در این دوران دارند. آنها گزارش میدهند که ارگاسم باعث تسکین درد قاعدگی، کاهش استرس، و حتی بهبود خلقوخوی آنها میشود. اما در مقابل، گروهی دیگر دچار عوارضی مثل خستگی، خونریزی بیشتر، درد لگن یا اختلال در خواب میشوند.
تفاوت در پاسخ بدن افراد به تحریک جنسی، ناشی از عوامل مختلفی مانند وضعیت سلامت عمومی، سطح هورمونها، وضعیت روحی، تجربههای قبلی و حتی تغذیه است.
جمعبندی
ارضای جنسی بدون دخول در دوران پریودی، گرچه نسبت به رابطهی کامل از نظر فیزیکی ملایمتر به نظر میرسد، اما همچنان میتواند با عوارضی مانند افزایش انقباضات رحمی، تشدید خونریزی، افزایش خطر عفونت، حساسیت ناحیه تناسلی، و اثرات روانی همراه باشد. هرچند برخی زنان نیز تجربههای مثبتی از آن دارند.
بنابراین توصیه میشود زنان در دوران پریود به احساسات بدن خود توجه کنند و اگر پس از تحریک جنسی دچار درد، ناراحتی یا تغییرات غیرمعمول شدند، با پزشک یا متخصص زنان مشورت نمایند. همچنین حفظ بهداشت، احترام به بدن، و گفتوگوی شفاف با شریک جنسی کلید داشتن رابطهای سالم و بدون آسیب است.